Pontus Wernbloom kwam in 2009 als relatief onbekende speler binnen bij landskampioen AZ. Het was voor de middenvelder zijn eerste buitenlandse avontuur en de Zweed wist zich in tweeënhalf jaar te ontwikkelen tot steunpilaar en publiekslieveling. De mannetjesputter vertrok begin 2012 echter relatief onverwachts naar CSKA Moskou. De Alkmaarders stonden op dat moment eerste in de competitie, maar Wernbloom besloot toch te vertrekken naar de Russische hoofdstad. Inmiddels zijn we ruim zes jaar verder en zit zijn avontuur er bij de legerclub op. De voormalig international (32) is op dit moment transfervrij op zoek naar een nieuwe werkgever. Een perfect moment voor ons om eens contact op te nemen met de voormalig sterkhouder.
Hi Pontus! Hoe gaat het met je en hoe is het leven na je avontuur bij CSKA? Waarom heb je besloten daar te vertrekken?
‘Met mij gaat het heel goed! Voor het eerst in mijn carrière ben ik transfervrij, maar ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Vandaar dat ik ben vertrokken bij CSKA. Soms moet je moeilijke beslissingen nemen in het leven. Dit was er daar zeker één van want ik had het ontzettend naar mijn zin in Moskou.’
Medio 2009 tekende je een contract bij AZ. Niet veel later kwam de club terecht in één van de roerigste periodes in de clubgeschiedenis na het wegvallen van hoofdsponsor DSB. Wat voor effect heeft dat op jou gehad? Het was als jonge speler namelijk jouw eerste buitenlandse avontuur.
‘Dat was natuurlijk heel zwaar. Ik ging daarheen met het idee dat de club elk jaar om de titel zou strijden. Helaas hebben we echter een hoop spelers moeten verkopen om te overleven. Aan de andere kant bood het mij de mogelijkheid om aan spelen toe te komen.’
Tijdens je periode in Alkmaar heb je met drie verschillende trainers gewerkt. Met welke coach heb jij uiteindelijk de beste ervaringen gehad? Was dat Koeman, Advocaat of Verbeek?
‘Onder Koeman zat ik de hele tijd op de bank. Advocaat gaf me echt de kans om me te ontwikkelen als speler en als persoon. Het was uiteindelijk Verbeek die een leider van mij maakte en me op alle mogelijke manier pushte om meer uit mezelf te halen. I loved it.’
In januari 2012 verliet je de club echter plotseling. Jullie stonden op dat moment eerste in competitie. Was het een moeilijke beslissing om juist op dat moment te vertrekken?
‘Dat was natuurlijk een heel moeilijke beslissing. We hadden een geweldig team en we zaten echt in een flow om het kampioenschap binnen te halen. Aan de andere kant bood CSKA mij een contract dat ik niet kon weigeren. Wat dat betreft heb ik er absoluut geen spijt van. Ik denk dat de meeste mensen hetzelfde hadden gedaan. Maar ik zie het natuurlijk wel als een mislukking dat ik nooit kampioen ben geworden in Nederland. Dat was namelijk waar ik voor was gekomen.’
Er zijn veel supporters die zeggen dat jouw vertrek ons uiteindelijk de titel heeft gekost. Hoe kijk jij daarnaar?
‘Dat durf ik niet te zeggen. Wat ik wel weet is dat wij kwetsbaarder waren als er een speler wegviel dan de grote clubs.’
Het is inmiddels zes jaar geleden dat je de club verliet. Volg je AZ nog steeds en wat denk je van de huidige status van de club?
‘Om eerlijk te zijn bekijk ik alleen de uitslagen. Ik kijk bijna geen voetbal, behalve als mijn zoontje kijkt.’
De spelers in de eredivisie, en bij AZ, worden steeds jonger. Hoe kijk jij daarnaar en denk je dat de ploegen meer behoefte hebben aan ‘klootzakken’ zoals jij?
‘Nee dat denk ik niet. Nederland is het beste land ter wereld voor jonge spelers, en ik ben AZ voor eeuwig dankbaar dat ze mij hebben geholpen in mijn ontwikkeling als speler. Elke dag leerden we nieuwe dingen tijdens de training. Elk detail was belangrijk. Dat heeft me heel erg geholpen.’
Veel supporters zouden je graag terug zien keren. Zie jij nog een rol voor jezelf weggelegd bij AZ of in de Nederlandse competitie?
‘Ik denk niet dat een terugkeer naar Nederland er in zit op dit moment. Ik zal zeker terugkeren op een dag, al is het maar om mijn zoontje te laten zien op wat voor prachtige plek hij is geboren.’
Tot slot: Wat is jouw mooiste herinnering aan de club?
Het mooiste gevoel was als wij wonnen van Ajax, PSV of Feyenoord. Het was fantastisch om te zien hoeveel dat voor de mensen in Alkmaar betekende.
