De gebroeders Molenaar
Als we het over de Molenaars hebben denkt iedereen gelijk terug aan het jaar 1981. AZ’67 werd landskampioen en dat was allemaal te danken aan de broers die jarenlang hun liefde, ondersteund door de portemonnee in de club hadden gestoken. Voor velen en met name de voor jongere generatie AZ’ers is het verhaal van de Molenaars een onbekend verhaal. Daarom zullen we uitgebreid kijken naar twee van de grootste fans die de club ooit heeft gehad.
Jeugd
Klaas en Cees groeiden op in een moeilijke tijd, maar hadden het handelsbloed van hun vader in de genen. Vader Molenaar kende veel tegenslagen in zijn werkleven, maar kwam er steeds weer bovenop. De broers kwamen er al snel achter dat het verkopen van allerlei waren op de markt meer opleverde als het naar school gaan. In een klein bootje de kolen opvissen die baggerschepen hadden verloren bleek in de Tweede Wereldoorlog, waarin alles schaars was een uitkomst. Ze verdienden hier voor die tijd goed geld mee en de wil om de handel in te gaan was geboren.
Handel
In 1947, twee jaar na de Tweede Wereldoorlog startten Klaas en Cees hun eerste bedrijf. Ze begonnen een handel in elektrische spullen (Electro- Zaan). De handel liep erg goed en daarom wilden ze uitbreiden. In het begin van de jaren vijftig was de vraag naar wasmachines in Nederland erg groot, maar de broers mochten er wekelijks maar vijf afnemen van AEG, waar ze er naar eigen zeggen wel vijftig per week kwijt konden door hun scherpe prijzen. De wasmachine- fabrikant had echter een contract met verschillende groothandels en die waren stuk voor stuk bang voor de prijsvechtende Molenaars. Klaas ging in die tijd heel Nederland rond en kwam in een winkel in Weesp bij toeval een wasmachine van Nederlandse makelij tegen. Deze wasmachine was de helft goedkoper als die van bovengenoemde firma. Klaas zocht de fabrikant op en die ging uiteindelijk overstag, de handel in BICO wasmachines was geboren en dit zou de broers vele miljoenen gaan opleveren. Electro- Zaan groeide pijlsnel en de concurrentie werd opgeslokt, zo namen ze door betalingsachterstanden een winkel over van een afnemer van elektrische producten. De winkel werd WASTORA genoemd (WAsmachines, STOfzuigers en RAdio’s) en deze zou de broers geen windeieren leggen. Uiteraard waren er ook tegenslagen, al waren deze meestal van tijdelijke aard. Zo hadden de broers het idee gekregen om koelkasten aan de man te gaan brengen, dit uiteraard weer goedkoper als de concurrentie. Met veel bravoure werd er een deal gesloten met het Italiaanse Zanussi. Ze konden ze alleen krijgen als ze er honderdduizend (!) tegelijk afnamen. Eenmaal in Nederland bleken die dingen niet te verkopen en een faillissement leek onafwendbaar, totdat er ineens een hittegolf uitbrak. Die hittegolf zou ervoor zorgen dat die honderdduizend koelkasten binnen twee weken waren uitverkocht. Het succesverhaal op handelsgebied van de Molenaars zouden we nog tien alinea’s vol kunnen houden, maar we gaan nu toch maar eens kijken hoe bezeten ze waren van het voetbal.
De liefde voor het voetbal
De Molenaars waren echte Zaankanters en daarom ligt het voor de hand dat KFC hun club was. Als voetballers van KFC waren ze erg bekend in de regio. Klaas was een loopwonder en versierde regelmatig een penalty, om hem vervolgens zelf binnen te schieten. Een opvallend verhaal over Klaas is het feit dat hij de man was die het merk Adidas in Nederland introduceerde. Bij een bezoek aan het EK in 1954 in Zwitserland was hij onder de indruk geraakt van de Hongaarse legende Puskas, die opvallend hard liep en schoot met die zachte schoen. Terug in Nederland was men erg sceptisch over de ‘verwijfde’ schoen, maar Klaas liep nog harder als normaal en begon de mensen zo te overtuigen. Cees was de man met het inzicht die nooit een meter teveel liep en altijd op de juiste plaats stond. De broers zouden aan de wieg staan van het betaald voetbal in Nederland. Een speler van KFC kon in de jaren vijftig zo’n vijftig gulden per week verdienen en dat was zeer redelijk in die tijd. Uit een fusie tussen KFC en ZFC zou de FC Zaanstreek ontstaan. In 1954 werd het profvoetbal door de KNVB ingevoerd. De FC Zaanstreek was de eerste club die zich hiervoor inschreef (Alkmaar ’54 had uiteraard ook een licentie). Nadat bleek dat het eigenlijk niet te doen was met de FC Zaanstreek alleen bedachten de heren een fusie met Alkmaar’54.
AZ’67 is geboren
Het plan om te fuseren was voor de grote man in Alkmaar, Jan van der Ben een uitstekende optie. De Molenaars waren op dat moment nog geen eigenaar van de nieuwe club, maar dit zou in 1972 wel tot stand komen. In de beginjaren van de nieuwe club ging het best redelijk, dit tot dat er een degradatie volgde naar de eerste divisie. De schulden waren torenhoog en spelers en begeleiding kregen al maanden geen loon meer. Dit deed Klaas en Cees zeer veel pijn omdat de club ze aan het hart ging. Ze namen de club en de schulden van zo’n twee ton over. Het bestuur van de stichting onder leiding van Gerrit Kaper nam afscheid en de Molenaars gaven de dagelijkse leiding aan Gerrit Hartland. Ze gaven de club een half jaar om beter te gaan draaien, als dat niet zou lukken zouden ze de spelers verkopen en zichzelf schadeloos stellen. De gemeente wilde de club helpen, maar werd gedwarsboomd door de provincie (Dejá-Vú?). In Maart 1972 introduceerden de broers het ‘Gouden balletje’, dit was een sieraad waarvan de opbrengst de clubkas in zou stromen. Er werden er vierduizend verkocht en dit zou de club uiteindelijk honderdduizend gulden opleveren. De club was gere en er kon nu ook op sportief gebied omhoog worden gekeken.
Het grote succes zonder Cees
AZ’67 promoveerde en zou in 1973 alweer in de eredivisie spelen. Gelijk werd de halve finale van de KNVB beker gehaald. De club zou onder leiding van de broers gestaag groeien en in 1978 zelfs al de beker winnen. In 1979 sloeg het noodlot toe, Cees Molenaar overleed op 23 juli aan een ongeneeslijke ziekte in een ziekenhuis in Houston. Hij zou hierdoor het grote succes van het landskampioenschap helaas niet meer meemaken. Klaas was ook bijna overleden in Houston, bij een routine- onderzoek bleek dat zijn hart er erg slecht aan toe was. Een paar dagen na die constatering werd er een Bypass verricht. Klaas herstelde goed, maar ging met een gebroken hart terug naar Nederland. AZ’67 won de beker later nog tweemaal, maar het allergrootste succes was natuurlijk het landskampioenschap van 1981. Voor het uitgebreide verslag over de successen verwijzen we jullie naar (link)
Het afscheid van AZ’67
Klaas Molenaar heeft na het verlies van zijn broer de club tot 1985 geleid en nam toen afscheid van AZ als bewindsman. In 1991 ging Klaas met pensioen en kreeg daarna de schrik van zijn leven toen hij een telefoontje kreeg van de Castricumse politie. Hij kreeg te horen dat zijn gezin in gevaar was doordat een groep Joegoslaven ontvoeringsplannen had. Klaas was Nederland zat, maar zijn AZ’67 zou voor altijd in zijn hart blijven. Klaas overleed in 1996 na een te kort pensioen. Het is voor ons als supporters erg belangrijk dat we gebroeders Molenaar nooit vergeten, want zonder hun was er nu geen betaald voetbal geweest in Alkmaar.
